Κείμενο – κάλεσμα της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΑΣΟΕΕ για τη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου «Σωτήρης Πέτρουλας».
Συγκυρία
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε συνεργασία φυσικά με ΕΕ και ΔΝΤ, συνεχίζει το καταστροφικό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο του Κατρούγκαλου που ψηφίστηκε πέρυσι, ήρθε να μας θυμίσει ότι η τωρινή κυβέρνηση όχι μόνο δε θα σταματήσει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όπως ισχυριζόταν προεκλογικά, αλλά θα εντείνει την επίθεση απέναντι στα εργασιακά μας δικαιώματα, προετοιμάζοντάς μας ένα μέλλον ανεργίας και επισφάλειας. Παράλληλα με τις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, η κυβέρνηση έχει προχωρήσει και σε ένα μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων, με χαρακτηριστικότερες αυτές του λιμανιού του Πειραιά και την πιο πρόσφατη του Ελληνικού. Ακόμα, στο Υπερ-ταμείο αποκρατικοποιήσεων μπήκαν τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, οι αστικές συγκοινωνίες , ακόμη και το νερό. Τις τελευταίες βδομάδες, διεξάγονται πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας από μια κυβέρνηση, που ευαγγελιζόταν το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Εν τέλει, απ ότι φαίνεται ότι δε μπόρεσε να εφαρμόσει η κυβέρνηση Σαμαρά, θα το εφαρμόσει μια κυβέρνηση με πιο «κοινωνικό» προφίλ. Μέχρι στιγμής, το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς, έχει πετύχει την ακύρωση πολλών εξ’ αυτών, παρά την ισχυρή παρουσία της αστυνομίας και των επιθέσεων που έχουν δεχθεί όσοι υπερασπίστηκαν την πρώτη κατοικία από τα ΜΑΤ. Παράλληλα βλέπουμε το προσωπείο του ΣΥΡΙΖΑ ως «δημοκρατική» δύναμη να πέφτει μετά από την επίθεση με δακρυγόνα και ξύλο στους κατοίκους της Καισαριανής άλλα και τους συνταξιούχους μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα.
Προσφυγικό-Μεταναστευτικό
Από πέρυσι το καλοκαίρι, παρατηρείται ραγδαία αύξηση των προσφυγικών ροών στη χώρα μας. Οι πόλεμοι στη Συρία και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής (εδώ να επισημάνουμε ότι η Ελλάδα σα μέλος του ΝΑΤΟ, συμβάλλει κι αυτή στον πόλεμο που διεξάγεται), αναγκάζουν πολλούς ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη χώρα τους και να στοιβάζονται σε φουσκωτά στο Αιγαίο, πληρώνοντας υπέρογκα ποσά σε μαφίες για να τους βοηθήσουν, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Δεν είναι λίγες οι φορές που είδαμε εικόνες πνιγμένων παιδιών από ναυάγια στα νερά του Αιγαίου. Πέρυσι, οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ (μαζί και η ελληνική κυβέρνηση), υπέγραψαν μια συμφωνία με την Τουρκία πάνω στο ζήτημα του προσφυγικού. Το βασικότερο ζήτημα της συμφωνίας, είναι η αμφισβήτηση της συνθήκης της Γενεύης όπου έδινε άσυλο σε αυτούς τους ανθρώπους. Έτσι, άσυλο θα δικαιούνται μόνο όσοι προέρχονται από χώρα στην οποία επικρατεί εμπόλεμη κατάσταση. Οι υπόλοιποι, είναι «παράτυποι» μετανάστες, και θα επαναπροωθούνται πίσω στην Τουρκία, η οποία αναγνωρίζεται και ως «ασφαλής» (;) Τρίτη χώρα. Επίσης, η συμφωνία προβλέπει ότι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες θα δέχονται ένα συγκεκριμένο αριθμό προσφύγων-μεταναστών και οι υπόλοιποι θα παραμένουν στην Ελλάδα.
Στο θέμα της διαχείρισης του προσφυγικού, η κυβέρνηση φαίνεται να μη θέλει να δώσει καμία λύση στο πρόβλημα. Στοιβάζει τους μετανάστες στα λεγόμενα «camps», κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, έχοντας τους σα φυλακισμένους. Σε αυτή την αδυναμία απάντησης από την πλευρά της κυβέρνησης, το κίνημα ήρθε να δώσει απαντήσεις μέσω των καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών. Αυτές οι καταλήψεις, πέρα από την κάλυψη βασικών αναγκών των προσφύγων και των μεταναστών, έχουν σκοπό να εντάξουν τους πρόσφυγες στην κοινωνία, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο μια απάντηση έξω από τις λογικές της φιλανθρωπίας και της συμπόνοιας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί η κατάληψη του City Plaza, μία από τις μεγαλύτερες καταλήψεις στέγης σε όλη την Ευρώπη, μια κατάληψη στο κέντρο της πόλης, δίπλα στη σχολή μας, όπου τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, οι πρόσφυγες παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και γίνονται σημαντικά βήματα για την ένταξή τους στην κοινωνία.
Πέραν όμως από αυτά τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, δεν πρέπει να παραγκωνίζουμε την αναγκαιότητα που υπάρχει για σταματημό των πολέμων. Πρέπει λοιπόν, παράλληλα με την στήριξη αυτών των εγχειρημάτων, να συγκροτήσουμε ένα ισχυρό αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό και αντιφασιστικό κίνημα, όπου θα προτάσσει την παύση των πολέμων, ενάντια στις στρατιωτικές επεμβάσεις ΝΑΤΟ, Ρωσίας και ISIS και οποιουδήποτε επιθυμεί να επιβάλλει τα γεωπολιτικά του συμφέροντα, παίζοντας με τις ζωές των ανθρώπων.
Πανεπιστήμιο
Προφανώς, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του μνημονίου, επηρεάζουν και το σύνολο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τη στιγμή που οι κυβερνήσεις διαθέτουν ένα σωρό λεφτά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το στρατό και την επέκταση της αστυνομοκρατίας, μειώνουν συνεχώς τις δαπάνες για την εκπαίδευση. Αυτό φαίνεται τόσο στη μείωση των καρτών σίτισης, όπου τα κριτήρια αυξάνονται συνεχώς με αποτέλεσμα να δικαιούνται όλο και λιγότεροι φοιτητές δωρεάν φαγητό όσο και στο θέμα της στέγασης όπου οι εστίες της ΑΣΟΕΕ έχουνε κλείσει, με αποτέλεσμα ελάχιστοι φοιτητές να δικαιούνται εστία. Πέραν αυτού, ανακύπτουν προβλήματα και στο ζήτημα των δωρεάν συγγραμμάτων και σημειώσεων, όπου πολλοί καθηγητές έχουν την απαίτηση να τυπώνουμε τις σημειώσεις με δικά μας έξοδα ή ακόμα να αγοράζουμε κι ένα δεύτερο σύγγραμμα.
Παράλληλα με την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων, βλέπουμε την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση να εφαρμόζεται σε κάθε ίδρυμα, με διαφορετικό τρόπο ,με κύριους κόμβους την εντατικοποίηση και τη διάσπαση των πτυχίων. Συγκεκριμένα στη σχολή έχουν εφαρμοστεί τα μαθήματα αλυσίδες σε 5 από τα 8 τμήματα, πράγμα που δυσχεραίνει τους ρυθμούς σπουδών μας και εντατικοποιεί την καθημερινότητά μας. Ταυτόχρονα η εφαρμογή πιστωτικών μονάδων στα τμήματα της Στατιστικής και της Πληροφορικής μετατρέπει ουσιαστικά τα πτυχία μας σε ατομικούς φακέλους προσόντων, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορούμε να διαπραγματευτούμε συλλογικά για τους όρους με τους οποίους θα δουλεύουμε. Όλα αυτά στοχεύουν στην δημιουργία ενός μοντέλου full-time φοιτητή και αυριανού εργαζόμενου, που θα είναι σήμερα υπάκουος στους καθηγητές του και αύριο θα είναι στον εργοδότη του.
Ταυτόχρονα έχουμε το νέο νομοσχέδιο για τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ). Πρόκειται δηλαδή για μια κλιμάκωση στην επίθεση στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Όσον αφορά τα μεταπτυχιακά, τουλάχιστον στην ΑΣΟΕΕ, τα δίδακτρα έφταναν και τις 9 χιλιάδες ευρώ, κάτι που καθιστά σαφές ότι η παιδεία δεν είναι ούτε δημόσια, ούτε δωρεάν, αλλά υπάρχουν ξεκάθαροι ταξικοί φραγμοί. Το Υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται ότι πάει να βάλει μια τάξη στα ΠΜΣ με το νέο νομοσχέδιο, ωστόσο τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι… Από τη μία ενώ στην ΑΣΟΕΕ ρίχνει τα δίδακτρα στα ΠΜΣ, βάζοντας πλαφόν, σε άλλες σχολές (όπως πχ στη Νομική), επιβάλλει δίδακτρα μέχρι και 3 φορές το ύψος του κατώτατου μισθού. Στην ουσία, το νομοσχέδιο Φίλη γενικέυει και επεκτείνει τα δίδακτρα, ακόμα και σε σχολές που μέχρι πριν τα ΠΜΣ ήταν δωρέαν. Η σύγκλητος της ΑΣΟΕΕ απείλησε με ανακοίνωσή της ότι αν μειωθούν τα δίδακτρα, θα κόψει πολλά από τα ΠΜΣ. Τη στιγμή δηλαδή που κόβονται μισθοί και συντάξεις και το κόστος ζωής ακριβαίνει, μιας και οι καθηγητές παίρνουν αμοιβές από τα δίδακτρα των ΠΜΣ, φαίνεται να ιεραρχούν υψηλότερα τη διατήρηση των υψηλών αποδοχών τους. Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη διεκδικήσουμε την κατοχύρωση ισότιμων επαγγελματικών δικαιωμάτων, ανεξάρτητα από το είδος της εργασίας και της εξειδίκευσης, καθώς και να υπερασπιστούμε το δημόσιο δωρεάν Πανεπιστήμιο.
