18/10/11
Ή εμείς ή αυτοί…
Βρισκόμαστε ήδη λίγες ώρες πριν τη 48ωρη Γενική Απεργία στις 19-20 Οκτώβρη, υπό το πρίσμα της κοινωνικής κατακραυγής και αγανάκτησης ,όπου η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ υπό τις επιταγές της Τρόικας ,επαναφέρει για ακόμη μια φορά το εκβιαστικό δίλημμα για την εκταμίευση της 6ης δόσης, Πολυνομοσχέδιο ή «Χρεωκοπία» .Ένα πολυνομοσχέδιο που βάζει ταφόπλακα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αφού μέσω του ενιαίου μισθολογίου περικόπτει ακόμα περισσότερο μισθούς και συντάξεις , θεσμοθετεί την εφεδρεία στο δημόσιο οδηγώντας έτσι 30.000 εργαζομένους έμμεσα στην ανεργία. Η μείωση του αφορολόγητου σε συνδυασμό με την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, δημιούργει ένα ζοφερό μέλλον για τις δυνάμεις της εργασίας, εντείνοντας έτσι τις κοινωνικές ανισότητες.
Ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου έρχεται να εναρμονίσει τη λειτουργία του Πανεπιστημίου στο υπό διαμόρφωση νέο εργασιακό τοπίο, καταργώντας το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου εισάγοντας ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Η διάσπαση του ενιαίου πτυχίου βάζει τους φοιτητές σε ένα ατέρμονο κυνήγι πιστωτικών μονάδων κατακερματίζοντας έτσι τα επαγγελματικά δικαιώματα , αφαιρώντας τους τη δυνατότητα να εκφραστούν συλλογικά ως μελλοντικοί εργαζόμενοι. Η διαφαινόμενη επιβολή διδάκτρων (γιατί τέτοιο είναι το μέγεθος της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων) και η θέσπιση χορηγιών από ιδιώτες ανοίγει το δρόμο για την είσοδο των επιχειρήσεων στις σχολές μέσω των Συμβουλίων Διοίκησης. Και σαν να μη φτάνουν όλα αυτά καταργείται και το πανεπιστημιακό άσυλο συρρικνώνοντας τη δημοκρατία εντός του Πανεπιστημίου , στοχεύοντας στη φίμωση των αγωνιζόμενων κομματιών των φοιτητών ποινικοποιώντας έτσι τους φοιτητικούς αγώνες.
Απέναντι σε όλα αυτά οι φοιτητές , αμέσως μετά τη ψήφιση του νόμου, ενεργοποιώντας τα ριζοσπαστικά τους αντανακλαστικά με γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις έδειξαν τις διαθέσεις τους τόσο για την ανατροπή του νόμου όσο και της συνολικότερης πολιτικής του μνημονίου που υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον μας. Το φοιτητικό κίνημα με μέσο τις μαζικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις έχει αποδείξει και στο παρελθόν (ανατροπή του 815 το 1979-80 καθώς και η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 το 2006-07) ότι μπορεί να αποτελέσει τον πυροδότη για ευρύτερα κοινωνικά κινήματα και να παλέψει στο πλευρό των εργαζομένων και των ανέργων .
Σ αυτό το πλαίσιο η Γ.Σ. ως απότοκο της εμπλοκής του συνόλου των φοιτητών στις συλλογικές διαδικασίες αποτελεί το πιο δημοκρατικό όργανο του Φ.Σ. και είναι αυτό που διαμορφώνει το πολιτικό περιεχόμενο του κινήματος δίνοντας μας τη δυνατότητα να αντιπαρατεθούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις άμεσα, χωρίς «εκπροσώπους» της πολιτικής και ειδικούς, σπάζοντας έτσι την λογική της ανάθεσης που καλλιεργούν οι παρατάξεις του δικομματισμού.
Η 48ωρη Γενική Απεργία στις 19-20 Οκτώβρη θεωρούμε πως είναι μια απο τις σημαντικότερες μάχες για όλη την κοινωνία. Θα μπορέσει μετά από πολλούς μήνες να εκφραστεί στο δρόμο η συσσωρευμένη οργή των εργαζομένων και της νεολαίας.Στόχος μας είναι να μετατραπεί σε μία πολιτική απεργία που θα πάρει χαρακτηριστικά γενικευμένου ξεσηκωμού και θα μπορέσει να διώξει αυτήν τη βάρβαρη κυβέρνηση και την πολιτική της. Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει υψώνουμε το τείχος των συλλογικών, ανυποχώρητων αγώνων! Να είμαστε όλοι και όλες μαχητικά στη Γενική Απεργία, να διώξουμε αυτήν την Κυβέρνηση και κάθε επίδοξο διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο μέλλον, να αγωνιστούμε για τις ζωές μας!
