Α.Ρ.Εν.Α. – Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα ΑΣΟΕΕ

Εργατική Πρωτομαγιά: Αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Μάιος 1, 2020 Πολιτικά Κείμενα

Την 1η Μαΐου του 1886 κηρύσσεται γενική απεργία στο Σικάγο των ΗΠΑ, όπου χιλιάδες εργάτες βγήκαν στον δρόμο διεκδικώντας την καθιέρωση της 8ωρης εργασίας, καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής. Μία απεργία που τις επόμενες μέρες του Μάη εξελίχθηκε σε αιματοβαμμένη εξέγερση που έμεινε στην ιστορία του εργατικού κινήματος ως αγώνας ενάντια στην εργατική σκλαβιά και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για όλους και όλες εμάς, τους εργαζόμενους, τις άνεργες, τις μετανάστριες, αυτές οι μέρες του Μαΐου δεν είναι απλώς σελίδες στην ιστορία, ούτε χαρισμένη αργία, ούτε γιορτή, όπως η αστική δημοκρατία θέλει να προβάλλει. Μας υπενθυμίζει ότι στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων τίποτα δεν χαρίστηκε, αλλά καταχτήθηκε, μας υπενθυμίζει ότι το προσωπείο του «ανθρωπισμού» και των «δικαιωμάτων» των αστικών πολιτικών πέφτει όταν η εργατική τάξη αντιστέκεται και διεκδικεί.

Η εξέγερση στο Σικάγο, αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις καθημερινές μάχες που καλούμαστε να δώσουμε απέναντι στο καθεστώς εκμετάλλευσης, απέναντι στην κυριαρχία κράτους-καπιταλισμού, που το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί στην κοινωνική πλειοψηφία είναι ανασφάλεια, αποκλεισμός, πόλεμοι, προσφυγιά και λεηλασία της φύσης.  Με τις εργασιακές συνθήκες να θυμίζουν εργασιακό μεσαίωνα οι από  κάτω καλούμαστε μπροστά στον εκβιασμό της ανεργίας  να συμβιβαστούμε με την συνεχή καταπάτηση των δικαιωμάτων μας και την συνεχή φτωχοποίηση της τάξης μας. Η αλληλεγγύη και η κοινωνική συνείδηση θυσιάζονται από την αστική τάξη στον βωμό της ολοένα και αυξανόμενης κερδοφορίας της, η οποία συνεπάγεται ατομικές συμβάσεις, μαζικές απολύσεις, απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία, περικοπές μισθών και δολοφονίες εργατών που βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα».

Τους τελευταίους μήνες  έχουμε έρθει όλες και όλοι αντιμέτωποι με μία νέα πραγματικότητα. Η εξάπλωση του Covid-19 ανέδειξε με σκληρό τρόπο τις συνέπειες που έχουν για τη δημόσια υγεία οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που όλα αυτά τα χρόνια συνεχώς υποβαθμίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας με ιδιωτικοποιήσεις και μαζικές απολύσεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού. Ενώ, λοιπόν, όλα παγώνουν και η κυβέρνηση μας συνιστά να μην συνωστιζόμαστε και να «μένουμε σπίτι» το κράτος συνεχίζει να νομοθετεί αδιάκοπα προς το συμφέρον του κεφαλαίου βάζοντας πλάτες για την κερδοφορία των αφεντικών σε βάρος των εργαζομένων με «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις και αδήλωτη εργασία. Χιλιάδες διανομείς, υπάλληλοι σε super market, σε γραφεία, βιομηχανίες εργάζονται χωρίς να τους παρέρχεται κανένα μέσο προστασίας από τον ιό, υπομένοντας τον αυξημένο φόρτο εργασίας και τον μειωμένο τους μισθό «λόγω πανδημίας» που είναι η καινούρια δικαιολογία για την περαιτέρω εκμετάλλευση μας. Παράλληλα η απάντηση στα αιτήματα των γιατρών για μόνιμες προσλήψεις και επίταξη ιδιωτικών κλινικών, ήταν εκκλήσεις για εθελοντές, ενοικίαση με διπλάσια τιμή ιδιωτικών ΜΕΘ και απαγόρευση δηλώσεων στα (χρυσοπληρωμένα από το κράτος) μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Μέσα σε αυτή τη δυσμενή συγκυρία είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να δημιουργήσουμε δίκτυα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, τονίζοντας τη σημασία του συλλογικού αγώνα και αυξάνοντας τον πήχη της κοινωνικής και ταξικής συνείδησης. Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να χτίσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στην καπιταλιστική επέλαση που αμφισβητεί όλο και πιο έντονα τα κεκτημένα των αγώνων της εργατικής τάξης.

Μοιράσου το