Τα τελευταία χρόνια βιώσαμε τον εκφασισμό της κοινωνίας μέσα από μια σειρά δολοφονιών και επιθέσεων εναντίον προσφύγων/γισσών, αγωνιστών/τριών και συνδικαλιστών/τριών, ατόμων της lgbtq κοινότητας και γενικότερα περιθωριοποιημένων κομματιών της κοινωνίας. Όλα αυτά συνιστούν δράση της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής η οποία εκμεταλλευόμενη την κρίση τόσο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και πολιτικό και κοινωνικό κατάφερε να αναδειχθεί στην πολιτική σκηνή, μέχρι και να κατοχυρώσει μια θέση στη Βουλή. Η δράση αυτή, δεν πραγματοποιήθηκε μόνο μέσα από τα τάγματα εφόδου αλλά συνέβαλλε και στην έκφραση μιας φασιστικής και ρατσιστικής συμπεριφοράς εν γένει από την κοινωνία καθώς ευνόησε άλλα ακροδεξιά κομμάτια να εκφράσουν την ιδεολογία τους με ανάλογο τρόπο. Η συγκάλυψη και απενοχοποίηση των ενεργειών της από τα συστημικά ΜΜΕ καθώς και η ρητορική και ανοχή από την εκάστοτε κυβέρνηση συμμετείχαν στην άνοδό της, καθιστώντας τους συνένοχους στις εγκληματικές αυτές πράξεις.
Παρά το γεγονός ότι η δράση και η πολιτική ιδεολογία της Χ.Α. είναι γνωστή από την ίδρυσή της, τα κυβερνώντα κόμματα επέτρεπαν τις φασιστικές εκδηλώσεις μίσους με αποτέλεσμα την εγκαθίδρυση μιας φασίζουσας νοοτροπίας ευρύτερα στην κοινωνία. Χαρακτηριστικές επιθέσεις που συγκρότησαν την πολιτική πρακτική της ήταν οι επιθέσεις στους Αιγύπτιους ψαράδες, στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν καθώς και η δολοφονία του Παύλου Φύσσα το 2013, η οποία οδήγησε σε κινητοποιήσεις που άσκησαν πίεση ώστε να ξεκινήσει η δίκη της ΧΑ. Αυτή η δολοφονία καθώς και τα υπόλοιπα περιστατικά δεν αποτελούν μεμονωμένες δράσεις των μελών της ναζιστικής οργάνωσης αλλά είναι η εφαρμογή της πολιτικής και ιδεολογίας της.
Ο αντιφασιστικός αγώνας έχει δώσει μάχες τόσο σε ιδεολογικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο έμπρακτης αλληλεγγύης. Στις επιχειρήσεις εκκαθάρισης των γειτονιών από μετανάστες/τριες και γενικότερα στις ξενοφοβικές πρακτικές το κίνημα απάντησε μέσα από συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και καταλήψεις στέγασης προσφύγων (City Plaza, Νοταρά 26 κλπ). Παράλληλα, ο ιδεολογικός αγώνας στις γειτονίες, σωματεία και σχολές κατάφερε να υψώσει αντιστάσεις απέναντι στο φασισμό. Η μαζικοποίηση του αντιφασιστικού αγώνα και η παγίωση του στην κοινωνία συντέλεσαν στο να κλείσουν τα γραφεία της οργάνωσης και να εκτοπιστεί από την Βουλή, ώστε σήμερα η καταδίκη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση να αποτελεί λαϊκή απαίτηση.
Το στοίχημα του αντιφασιστικού κινήματος έγκειται στο να αποτρέψει να αναδυθεί ξανά οποιοδήποτε φασιστικό μόρφωμα. Μετά από 5,5 χρόνια και μετά την συλλογή ακλόνητων αποδεικτικών στοιχείων φτάνουμε στο τέλος της δίκης. Ο αγώνας όμως δεν τελειώνει με τη δίκη αλλά συνεχίζεται μέχρι να τσακιστεί ο φασισμός σε κάθε του πτυχή του και να αποκοπεί από την κοινωνία. Για τον Παύλο, τον Σαχζάτ, τον Αμπουζίντ και για κάθε θύμα της φασιστικής βαρβαρότητας απαιτούμε την συνολική καταδίκη της Χ.Α. και δίνουμε ραντεβού την Τετάρτη 7 Οκτώβρη στις 9π.μ. στο Εφετείο, ώστε να μην μείνει ποτέ καμιά και κανείς μόνη/μόνος απέναντι στο ναζισμό.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ 7/10 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ στις 9 π.μ.
