Α.Ρ.Εν.Α. – Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα ΑΣΟΕΕ

White collars 3: “Συνέδριο για το πώς οδηγήσαμε την ανεργία στο 27%” Vol. 3

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε στη σχολή μας τη ΔΑΠ να «διαφημίζει» το 3ο κατά σειρά συνέδριό της «white collars» και να καλεί τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ μέσω προσκλήσεων να παρευρεθούν σ ’αυτό. Θέμα του συνεδρίου είναι η «υγιής» επιχειρηματικότητα με ομιλητές «επιτυχημένους» επιχειρηματίες στα χρόνια αυτά της κρίσης. Πρόκειται για την νεολαία της Νέας Δημοκρατίας στα Πανεπιστήμια , όπου στα χρόνια της διακυβέρνησής της έφτασε την ανεργία στο 27% και ειδικότερα στους νέους στο 60%.Συγκεκριμένα λόγω των πολιτικών λιτότητας που εφάρμοσε περίπου 200.000 επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν και 500.000 περίπου Έλληνες επιστήμονες αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο εξωτερικό , αφού στο χώρο της Ελλάδας ήρθαν αντιμέτωποι με την επαγγελματική επισφάλεια και με μισθούς 400 ευρώ. Οι ίδιοι που με τις πολιτικές τους επέφεραν τα παραπάνω αποτελέσματα , είναι αυτοί που μας «κουνούν» το δάχτυλο και μας μιλούν για εργασιακή προοπτική και επιχειρηματικότητα, την ίδια στιγμή που οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Σ’ αυτό το σημείο , λοιπόν, αναρωτιόμαστε κι’ εμείς αν η ΔΑΠ θεωρεί το ίδιο επιτυχημένη τη φαρμακοβιομηχανία NOVARTIS , η οποία επί κυβέρνησης ΝΔ χρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο με 3 δις ευρώ και σύμφωνα με τους μάρτυρες( πρώην μεγαλοστελέχη της NOVARTIS) να φέρονται ως εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο αυτό στελέχη της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. 

Το συνέδριο αυτό , αλλά και ο τρόπος με τον οποίο καλεί η ΔΑΠ (προσκλήσεις στα τραπεζάκια της με τα προσωπικά στοιχεία των ενδιαφερόμενων) αλλά και τα οφέλη που αποκομίζει κάποιος απ’ αυτό (πιστοποιητικό, βιογραφικό σημείωμα) , φανερώνουν το πελατειακό κράτος το οποίο έχει στήσει τόσα χρόνια η ΔΑΠ στα ελληνικά Πανεπιστήμια. Τρανταχτή απόδειξη του παραπάνω είναι ότι οι ομιλητές στο συνέδριο είναι καθηγητές των Πανεπιστημίων της ΑΣΟΕΕ και του ΠΑΠΕΙ όπως ο Βασίλης Παπαδάκης (ΟΔΕ ΑΣΟΕΕ) αλλά και ο Φιλίππου (ΟΔΕ ΠΑΠΕΙ) και ταυτόχρονα τα ίδια τα Πανεπιστήμια αποτελούν χορηγούς του , δείχνοντας έτσι την βαθιά διαπλοκή καθηγητών – Πανεπιστημίου – κόμματος σε βάρος των φοιτητών. 

Σε αυτές τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, τις οποίες διαμόρφωσαν από κοινού η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι ελληνικές κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και φυσικά ΝΔ, το μέλλον διαγράφεται ευνοϊκό για μια πολύ μικρή μερίδα της κοινωνίας, ενώ τους περισσότερους/ες μάς περιμένει η ανεργία, η επισφάλεια, η ζωή με 400 ευρώ, το διαλυμένο κράτος πρόνοιας και σαν τελική εναλλακτική η μετανάστευση.  

Η ΔΑΠ λοιπόν έρχεται να προβάλει τον καριερισμό , τον ατομικό δρόμο και τον ανταγωνισμό . Η ΔΑΠ  θεωρεί ότι το πρόβλημα των ελληνικών Πανεπιστημίων είναι η απουσία άμεσης σχέσης με την αγορά εργασίας , την στιγμή που το ίδιο το Πανεπιστήμιο έχει γίνει από μόνο του μία επιχείρηση με μόνο σκοπό το κέρδος αγνοώντας τις ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας , έχοντας προσανατολιστεί πλήρως στις επιταγές των επιχειρήσεων. Η ΔΑΠ  φυσικά δεν βλέπει ως πρόβλημα την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά , την διάσπαση των πτυχίων , την υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων , την εντατικοποίηση των σπουδών , τον κατακερματισμό των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων αλλά και τους μισθούς 400 ευρώ που περιμένουν τους περισσότερους/ρες από εμάς. Δε θωρεί πρόβλημα τις επιχειρήσεις που έχουν μπει στα Πανεπιστήμια (τύπου AIESEC) και χρησιμοποιούν ως εργατικό δυναμικό φοιτήτριες/ες, οι οποίοι δουλεύουν γι αυτές χωρίς πληρωμή, μόνο για ένα χαρτί παραπάνω στο βιογραφικό.
 

Η ΔΑΠ μας δείχνει για ακόμη μια φορά ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η υπεράσπιση των επιχειρηματικών συμφερόντων στα Πανεπιστήμια και η εφαρμογή πολιτικών λιτότητας που μας έφτασαν ως εδώ. Την ίδια στιγμή που απέχει και αδιαφορεί για συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου , όπως η γενική συνέλευση, στην οποία οι φοιτητές συζητούν και αποφασίζουν από κοινού για τα προβλήματα της σχολής τους , η ΔΑΠ μας καλεί στο συνέδριο του κόμματος της με απώτερο σκοπό να αποκτήσει περισσότερες ψήφους  στις εκλογές του Μαίου , στη μόνη διαδικασία δηλαδή του φοιτητικού συλλόγου στην οποία συμμετέχει. Εμείς από την μεριά μας καλούμε τις/τους  φοιτήτριες/ες να απέχουν από το συνέδριο και να μη συναινούν στις πελατειακές σχέσεις που προσπαθεί να οικοδομήσει η ΔΑΠ. Η νεολαία δε ζει με 400 ευρώ επειδή είναι ανίκανη, ούτε επειδή δε βρέθηκαν οι «πετυχημένοι» να μας δείξουν το δρόμο. Η νεολαία ζει και εργάζεται κάτω απ αυτές τις συνθήκες λόγω των πολιτικών που εφαρμόζουν και υποστηρίζουν άνθρωποι όπως οι ομιλήτες του συνεδρίου της ΔΑΠ. Κόντρα λοιπόν στα συνέδρια του καριερισμού, η απάντηση θα έρθει μέσα από τους συλλογικούς κι ανυποχώρητους αγώνες και την εναντίωσή μας σε ότι πατάει πάνω στις ζωές μας. Να μην επιτρέψουμε σε κανένα ΔΑΠίτη να μας υποδεικνύει πώς να ζήσουμε

ΥΓ: Για να μην ξεχνιόμαστε:  Ένα από τα πρωτοπαλίκαρα της νεοναζιστικής συμμορίας Combat 18, ο Γιώργος Μακρής, ήταν στέλεχος της ΔΑΠ Κοινωνιολογίας στη Μυτιλήνη. Τα «καλά παιδιά» και οι «άριστοι», πέρα από διασυνδέσεις με μπράβους, απ ότι φάινεται έχουν διασυνδέσεις και με ναζί εγκληματίες. Δείξτε μας, λοιπόν, τώρα πώς να γίνουμε άριστοι και επιτυχημένοι σαν τον Γιώργο Μακρή.
 

Μοιράσου το