Τι γιορτάζουμε;
Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας .Σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη οι οποίες εναντιώθηκαν στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς. Η συγκέντρωση διαλύθηκε βίαια από την αστυνομία αυτό όμως δεν μπορούσε να σταματήσει από μόνο του το εργατικό κίνημα. Δύο χρόνια αργότερα οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις αυτές οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτησή τους. Ωστόσο στις μέρες μας βλέπουμε το πατριαρχικό σύστημα να έχει ενσωματώσει τη μέρα αυτή εμπορευματοποιώντας την. (ο σύζυγος -σύντροφος για να δείξει την αγάπη του προς τη σύζυγο-σύντροφο του πρέπει να της αγοράσει όσο ποιο πολλά δώρα γίνεται για να δείξει την αγάπη του και τον σεβασμό που της έχει) διαστρεβλώνοντας το πραγματικό νόημα της.
Ποια είναι η θέση της γυναίκας στην κοινωνία σήμερα;
Σήμερα η θέση της γυναίκας στην πατριαρχική κοινωνία δεν διαφέρει από τις προηγούμενες εποχές. Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις ,οι βιασμοί, η κακοποίηση και η ενδοοικογενειακή βία αποτελούν καθημερινό φαινόμενο και φανερώνουν τον μισογυνισμό που διαχέει την πατριαρχική κοινωνία. Στους χώρους εργασίας οι γυναίκες συνεχίζουν να έχουν χαμηλότερους μισθούς σε σχέση με τους άνδρες ,να καταλαμβάνουν τις χαμηλότερες θέσεις στην ιεραρχική κλίμακα να παρενοχλούντε από τους άνδρες συνάδελφους τους και να μην τους αναγνωρίζονται πολλά από τα εργατικά τους δικαιώματα όπως για παράδειγμα το ότι δεν χορηγείτε η άδεια εγκυμοσύνης στην εργαζόμενη αλλά αντιθέτως η εργαζόμενη απολύεται και χωρίς αποζημίωση μάλιστα. Παράλληλα το κράτος δυσχεραίνει την καθημερινότητα των γυναικών αφού δεν παρέχει δημόσιους και δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να αναγκάζονται να μένουν στο σπίτι και να είναι οικονομικά εξαρτημένες από τους συζύγους τους οι οποίοι προφανώς είναι αυτοί που πρέπει να φέρουν τα λεφτά στο σπίτι και σαν άνδρες δεν έχουν μερίδιο στις δουλείες του σπιτιού. Ακόμη βλέπουμε το κράτος να μην αναγνωρίζει και να κατοχυρώνει θεσμικά το δικαίωμα στη γυναικεία αυτοάμυνα και ταυτόχρονα την αστική δικαιοσύνη να αφήνει ελεύθερους βιαστές και να στέλνει στη φυλακή γυναίκες οι οποίες αμύνθηκαν και υπερασπίστηκαν τον εαυτό τους. Παρατηρούμε επίσης να προωθείται η απαγόρευση των αμβλώσεων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκείνο της πολωνικής κυβέρνησης που προσπάθησε να βγάλει εκτός νόμου τις εκτρώσεις αλλά και την κυβέρνηση της Ισπανίας η οποία έχει αποσύρει από την αγορά το χάπι της επόμενης μέρας. Τέλος ,είναι εμφανής η έλλειψη πολιτικής εκπροσώπησης των γυναικών τόσο στα κοινοβούλια όσο και στο χώρο της αριστεράς της αναρχίας και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος .Είναι πραγματικότητα ότι η συμμετοχή των γυναικών σε σωματεία δομές αλληλεγγύης κοινωνικούς χώρους και αυτοδιαχειριζόμενα στέκια είναι πολύ μικρότερη από αυτή ων ανδρών .Πολλές φορές μάλιστα μέσα στο κίνημα δημιουργούνται σχέσεις ιεραρχίας μεταξύ ανδρών και γυναικών ή παρατηρούνται σεξιστικές συμπεριφορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ότι σε πολλές πορείες μόνο οι άνδρες κρατούν καδρόνια για να περιφρουρήσουν το μπλοκ ή κρατούν ντουντούκα και δίνουν το σύνθημα καθώς οι γυναίκες δεν θεωρούνται το ίδιο δυνατές ή δεν μπορούν να φωνάξουν το ίδιο δυνατά.
Γιατί κατεβαίνουμε στις 8 Μάρτη;
Στις 8 Μάρτη λοιπόν διαδηλώνουμε ενάντια σε ότι μας υποτάσσει και μας καταπιέζει. Διαδηλώνουμε ενάντια στον καπιταλισμό και την πατριαρχία, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Παλεύουμε ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, το ρατσισμό και το σεξισμό. Απαιτούμε ίσα δικαιώματα στο σπίτι, στους δρόμους, στους χώρους εργασίας μας καθώς και τη θεσμική αναγνώριση του δικαιώματος στην γυναικεία αυτοάμυνα.
ΌΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 8/3 ΣΤΙΣ 6Μ.Μ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ