ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΙΤΙΑ) ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Ποια είναι η Α.Ρ.ΕΝ.Α.;
Η Α.Ρ.ΕΝ.Α. (Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα ΑΣΟΕΕ) είναι το αυτόνομο σχήμα της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς στην ΑΣΟΕΕ.
- Είναι σχήμα και όχι παράταξη διότι τα άτομα που την απαρτίζουν συμμετέχουν στις αποφάσεις ισότιμα, χωρίς ιεραρχία και εξουσιαστικές δομές.
- Επιλέγει να παραμένει αυτόνομο τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Πολιτικά γιατί τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτό παράγουν την πολιτική του και αποφασίζουν τις δράσεις του μέσα από ανοιχτές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς κομματική καθοδήγηση. Οικονομικά γιατί δεν χρηματοδοτείται από κανένα πολιτικό-κομματικό φορέα αλλά μέσα από δράσεις οικονομική ενίσχυσης.
Η Α.Ρ.ΕΝ.Α. επιλέγει! Δεν της επιβάλλει τίποτα κανένας!
- Επιλέγει να είναι πολυσυλλεκτικό σχήμα στο οποίο συμμετέχουν ανένταχτοι/ες φοιτητές/φοιτήτριες από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και να είναι ανοιχτό στις δυνάμεις του κινήματος. Τα άτομα που συμμετέχουν στις διαδικασίες της επιλέγουμε να δρούμε συλλογικά ενάντια στους ατομικούς δρόμους αντιλαμβανόμενοι πως στα συλλογικά προβλήματα χρειάζεται και συλλογική λύση.
- Η Α.Ρ.ΕΝ.Α. συμμετέχει στην Αριστερή Ενότητα, το ενωτικό συλλογικό μόρφωμα της αριστεράς, που δημιουργήθηκε από την ανάγκη να εκφραστεί πολιτικά ο κόσμος του κινήματος. Η Αριστερή Ενότητα δημιουργήθηκε το Μάρτη του 2007 ως συνέπεια του φοιτητικού κινήματος και των νικηφόρων αγώνων για το άρθρο 16 με σκοπό να κρατήσει ζωντανά τα αιτήματα και τις πρακτικές του αγώνα αυτού.
Πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς
Τα τελευταία χρόνια το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δέχεται μια επίθεση άνευ προηγουμένου. Στο πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών, οι σχολές μας υποχρηματοδοτούνται και δεν μπορούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους. Η λειτουργία τους άρχισε ήδη να υπονομεύεται από το νόμο Γιαννάκου και κορυφώθηκε με τους νόμους Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου.
Πώς; Αρχικά εισάγουν τις επιχειρήσεις μέσα στις σχολές μέσω των Συμβουλίων Διοίκησης. Με το περιβόητο “Σχέδιο Αθηνά” συγχωνεύουν και κλείνουν πληθώρα τμημάτων και εξαναγκάζουν τους φοιτητές να μεταφερθούν σε άλλες πόλεις. Οι τωρινοί εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού φρόντισαν να αφήσουν λειψά τα Ιδρύματα πετώντας στο δρόμο πάνω από 1700 διοικητικούς υπαλλήλους. Στην ήδη υποστελεχωμένη ΑΣΟΕΕ απολύθηκε το 20% των διοικητικών. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο Εσωτερικός Κανονισμός και το Πολυνομοσχέδιο – Νέο Μνημόνιο προωθούν εκ νέου την υποβάθμιση των πτυχίων μας και την εντατικοποίηση των σπουδών μας. Συγκεκριμένα, εξισώνουν τα 4ετή ή 5ετη πτυχία Δημοσίων Πανεπιστημίων με 2ετή πτυχία ιδιωτικών κολεγίων, με μεταρρύθμιση που την πέρασαν εν μια νυκτί.
Άρα; Είναι φανερό ότι οι κυβερνώντες οραματίζονται ένα Πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς. Δεν τους ενδιαφέρουν οι εργαζόμενοι φοιτητές, που δουλεύουν ανασφάλιστα και κινδυνεύουν να διαγραφούν, επειδή δεν μπορούν να αποδείξουν την εργασία τους. Δεν τους ενδιαφέρει να έχουμε όλοι οι φοιτητές πρόσβαση στην Σίτιση, την Στέγαση και τις δωρεάν μεταφορές από και προς τις σχολές μας. Η ΑΣΟΕΕ, ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της χώρας, δεν διαθέτει δικές της εστίες αλλά οι φοιτητές της μοιράζονται τα διαθέσιμα δωμάτια της εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αφού η εστία της Δροσοπούλου έχει κλείσει. Από την άλλη, οι μεταφορές οφείλουν να είναι δημόσιο αγαθό. Η διαρκής εκτίναξη της τιμής των εισιτηρίων, όσο παράξενο κι αν φαίνεται σε ορισμένους από εμάς, κάνει ακόμα πιο δύσκολη για πολλούς φοιτητές την καθημερινή τους προσέλευση στις σχολές, γιατί αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησης.
Το τελευταίο μέτρο της κυβέρνησης είναι η διαγραφή 180.000 “αιωνίων” φοιτητών με πρόσχημα ότι επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό των ιδρυμάτων κάτι το οποίο δεν ισχύει ούτε κατ’ ελάχιστον αφού μετά το τελευταίο έτος σπουδών(4ο ή 5ο) οι φοιτητής δεν δικαιούται ούτε δωρεάν συγγράμματα και αφού ξεπεράσει το όριο ν+2 δεν δικαιούται ούτε πάσο. Το μέτρο αυτό δεν λαμβάνει υπόψιν του τους εργαζόμενους φοιτητές που δουλεύουν ανασφάλιστα και δεν μπορούν να επωφεληθούν από την αναβολή των σπουδών τους.
H δική μας πρόταση: Το Πανεπιστήμιο των Αναγκών μας
Η κατάρρευση μέσω της υποχρηματοδότησης είναι κυβερνητική επιλογή που μαθηματικά οδηγεί στη «λύση» της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας. Φυσικά, όλες οι παραπάνω αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις δεν έμειναν αναπάντητες από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Φοιτητές και εργαζόμενοι στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πραγματοποίησαν διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις. Η Αριστερή Ενότητα, και εμείς ως Α.Ρ.ΕΝ.Α προτάσσουμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας που μεταφράζεται σε Δωρεάν Σίτιση, Στέγαση, Μεταφορές και σε καμιά διαγραφή φοιτητών.
Ακριβώς λοιπόν επειδή το Πανεπιστήμιο δεν είναι γυάλα αλλά άμεσα συνδεδεμένο με την κοινωνία, το Πανεπιστήμιο των Αναγκών μας δεν είναι αδιαχώριστο από το αίτημα της συνολικής ανατροπής. Τα δικαιώματά μας για σίτιση-στέγαση-μεταφορές και το ηχηρό μας όχι στις διαγραφές πρέπει να συνδεθεί με τα συνολικά κοινωνικά αιτήματα:
- Κανένα σπίτι στα χέρια τράπεζας
- Κανένας άνθρωπος χωρίς τρόφιμα, ρεύμα και νερό.
- Δωρεάν μεταφορές και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
Έλλειμμα στην Παιδεία – Πλεόνασμα στην Καταστολή
Τα τελευταία χρόνια στην ΑΣΟΕΕ οι αστυνομικές επιθέσεις αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας. Με πρόσχημα το «παραεμπόριο» η κυβέρνηση στήνει τρόμο – show στο προαύλιο της σχολής, με την συνοδεία πολλές φορές τηλεοπτικών φακών δίνοντας τροφή στα δελτία των 8. Ματ, ασφαλίτες και φασίστες κάνουν συντονισμένες επιθέσεις με την ρίψη δακρυγόνων και κρότου λάμψης στο προαύλιο και στις εισόδους της σχολής χτυπώντας και συλλαμβάνοντας μετανάστες. Οι επιθέσεις αυτές κορυφώνονται ειδικά σε προεκλογικές περιόδους, αφού η πόλη πρέπει να “ξεβρωμίσει” από τους μετανάστες, τους άστεγους και τους κάθε λογής ανεπιθύμητους και να αποκτήσει λαμπερή βιτρίνα. Η κυβέρνηση κλείνοντας το μάτι στην Χρυσή Αυγή, προωθεί την ακροδεξιά ατζέντα της και τροφοδοτεί τα ξενοφοβικά ένστικτα των ψηφοφόρων προσπαθώντας να μας αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά προβλήματα. Οι δημοτικές αρχές κάνουν σημαία της προεκλογικής τους εκστρατείας την «πάταξη του λαθρεμπορίου», αποφεύγοντας όμως την οριστική επίλυση του προβλήματος και διεξάγοντας επικοινωνιακές επιχειρήσεις «σκούπα». Τα παραπάνω, οδήγησαν στις 8/4 στην σύλληψη 12 μεταναστών και 1 φοιτητή, που βρίσκονταν περιμετρικά της ΑΣΟΕΕ. Ήδη 6 από τους μετανάστες έχουν μεταφερθεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.
Εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε αυταπάτες ότι οι επιχειρήσεις σκούπα στοχεύουν στην πάταξη του παραεμπορίου. Οι πραγματικές πηγές του παραεμπορίου βρίσκονται στα λιμάνια της Cosco και στο λαθρεμπόριο πετρελαίου, δραστηριότητες που γίνονται χρόνια σε επίγνωση των κυβερνώντων. Όσο για τη συνηθισμένη φρασεολογία ότι υποστηρίζουμε τους «λαθρομετανάστες», ας ξεκαθαρίσουμε τα βασικά: ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ. Θεωρούμε χυδαιότητα το μότο της εποχής μας, ότι για όλα ευθύνονται οι μετανάστες. Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που επιζητά τα στοιχειώδη γι αυτόν και τους αγαπημένους του να θεωρείται κοινωνική απειλή; Έχει μήπως κανείς την ψευδαίσθηση ότι η καριέρα του μικροπωλητή είναι όνειρο ζωής ή μήπως ένα έσχατο μέσο επιβίωσης;
Η τρέχουσα συγκυρία
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια πρωτοφανή επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα με την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των μνημονίων. Το κοινωνικό συμβόλαιο των περασμένων δεκαετιών «έσπασε» και μαζί του παρέσυρε μέρος του παλιού πολιτικού σκηνικού. Οι μειώσεις μισθών ήταν κατακόρυφες προκειμένου οι εργαζόμενοι να γίνουν «ανταγωνιστικοί» ενώ η ανεργία εκτοξεύθηκε (σε ποσοστά μέχρι και 60% στους νέους) και αποτελεί ένα καλό μοχλό πίεσης στα χέρια των εργοδοτών περαιτέρω μείωσης των εργασιακών αποδοχών. Παρoλαυτά διέξοδος δεν φαίνεται να υπάρχει όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν προεκλογικά οι διάφοροι υποστηρικτές των αντιλαϊκών πολιτικών. Ταυτόχρονα με την εσωτερική υποτίμηση που επιχειρείται βιώνουμε και μιαδημοκρατία «έκτακτης ανάγκης», που περιλαμβάνει παράκαμψη των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, 34 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, νομοσχέδια με την εντολή του κατεπείγοντος αλλά και κατάπνιξη κάθε προσπάθειας αντίστασης στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα της χάραξης μια πορείας σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που βιώνουμε κόντρα στην λογική του ατομικού δρόμου και της μοιρολατρίας. Συνεπώς πρέπει οι πολιτικοί χώροι (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ καθώς και οι παρατάξεις τους στα πανεπιστήμια ΠΑΣΠ-ΔΑΠ αντίστοιχα) που υποστήριξαν την υποβάθμιση των ζωών μας να καταβαραθρωθούν και εκλογικά.
Και εκλογές τι σημασία έχουν;
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία διεξάγονται και φέτος οι φοιτητικές εκλογές. Για όσους δεν γνωρίζουν να πούμε ότι οι εκλογές είναι του φοιτητικού συλλόγου(Φ.Σ.) της ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας» και γίνονται -αφού η συνδιοίκηση καταργήθηκε με το νόμο Αρβανιτόπουλου- για να εκλέξουμε το ενδεκαμελές διοικητικό του συμβούλιο. Ως Α.Ρ.ΕΝ.Α. είμαστε κόντρα στη λογική της αποχής από τα κοινά και επιλέγουμε να εμπλεκόμαστε ενεργά σε όσα μας αφορούν. Όπως καθημερινά έτσι και μέσα από τις φοιτητικές εκλογές διαμορφώνουμε τα χαρακτηριστικά του πανεπιστημίου μας, αντιδρούμε στο μέλλον που μας επιφυλάσσουν, δίνουμε ένα μήνυμα αμφισβήτησης και αντίστασης. Οι εκλογές δηλαδή δεν είναι σε καμία περίπτωση για εμάς αυτοσκοπός αλλά μέσο πίεσης ώστε να αναζωογονήσουμε τις διαδικασίες του Συλλόγου.
Αγωνιζόμαστε λοιπόν για έναν Φοιτητικό Σύλλογο που θα λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά με κορυφαίο του όργανο τη γενική συνέλευση. Μια Γ.Σ. όπου θα αναμετρούνται πολιτικές θέσεις και όχι πελατειακοί μηχανισμοί. Θέλουμε έναν Σύλλογο, όπου οι φοιτητές θα συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων χωρίς να αναθέτουν σε κανέναν «σωτήρα» να τους λύσει τα προβλήματα. Για την διαμόρφωση ενός συλλόγου όπου θα βρούμε τρόπους να συζητάμε , να συνδιαμορφώνουμε και να αποφασίζουμε δράσεις αγωνιζόμενοι ενάντια σε κάθε αδικία , ενάντια στα μνημόνια , την κυβέρνηση ( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) την τρόικα και κάθε λογής φιλελεύθερες πολιτικές με στόχο το πανεπιστήμιο των αναγκών μας και την κοινωνία των ονείρων μας. Θα αγωνιστούμε λοιπόν και μέσω του Δ.Σ. ώστε να περάσει επιτέλους όλη η εξουσία στα χέρια του Φ.Σ., στην Γενική του Συνέλευση. Τέλος , παρεμβαίνουμε μέσω των εκλογών διότι θεωρούμε καθήκον μας ως δύναμη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να παρεμβαίνουμε σε κάθε πεδίο και κοινωνικό χώρο, παίρνοντας την ευθύνη στα χέρια μας και να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς.
Το καρναβάλι τέλειωσε, ας πέσουνε οι μάσκες
Όταν μιλάμε για την ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ, σκεφτόμαστε αμέσως τα γνήσια τέκνα του ΠΑΣΟΚ, που σαν εν δυνάμει στελέχη του πολιτικού τους φορέα, καθημερινά οργώνουν τα αμφιθέατρα κάνοντας δημόσιες σχέσεις και υποσχόμενοι «παροχές υπηρεσιών» σε κάθε φοιτητή με μόνο αντάλλαγμα… την ψήφο του. Πρόκειται για ένα μηχανισμό χαμελαίων, που προσαρμόζει το λόγο του ανάλογα με το ιδεολογικό υπόβαθρο του ατόμου στο οποίο απευθύνεται. Στους φοιτητές με αριστερές καταβολές φορούν το αριστερό τους προσωπείο, ενώ στους υπόλοιπους παρέχουν γραμματειακή υποστήριξη. Καλλιεργούν πρακτικές ανάθεσης, πείθοντας τους ότι αυτοί έχουν την ικανότητα και την γνώση να
διαχειριστούν τα ζητήματα του συλλόγου. Από-πολιτικοποιούν εξ ολοκλήρου το σύλλογο, απαξιώνοντας τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις του. Άλλωστε είναι γεγονός ότι παρόλο που στα διοικητικά συμβούλια αποδέχονται και υπογράφουν τη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων, αποφεύγουν να εμφανιστούν σε αυτές. Μάλλον προτιμούν να μοιράζουν σημειώσεις! Όσον αφορά τις εκλογές, κάθε χρόνο παρακολουθούμε το σουρεαλιστικό θέαμα του παππού με τη μαγκούρα συνοδεία κάποιου στελέχους της ΠΑΣΠ να μπαίνει στο αμφιθέατρο για να «στηρίξει»! Και δεν είναι μόνο ένας..
Και τώρα ο λόγος για τη ΔΑΠ-ΟΝΝΕΔ-Ν.Δ. Πρόκειται για το φερέφωνο της κυβέρνησης μέσα στο πανεπιστήμιο και αποτελεί μηχανή παραγωγής κοινωνικής συναίνεσης στα εξοντωτικά μνημονιακά μέτρα, με στόχο να προωθήσει στο πανεπιστήμιο τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της. Μιλούν για ιδιωτικοποίηση των δημόσιων πανεπιστημίων προωθώντας ένα μοντέλο φοιτητή πλήρως εξειδικευμένου για την παραγωγή αναλώσιμου εργατικού δυναμικού. Προτείνουν τη χρήση security εντός του πανεπιστημίου με πρόσχημα την ασφάλεια της ακαδημαϊκής κοινότητας, την οποία οι ίδιοι διαταράσσουν με τις συνήθεις πρακτικές του. Πληρωμένοι μπράβοι-τραμπούκοι (μισθοφόροι της ΔΑΠ) δρουν ανεξέλεγκτα στο πανεπιστήμιο, διαιωνίζοντας τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία που αναπαράγει η κυβέρνηση, υιοθετώντας την ακροδεξιά ατζέντα της. Σε αυτά τα πλαίσια είναι περιττό να εξηγήσουμε γιατί η ΔΑΠ μπλοκάρει κάθε προσπάθεια ενεργοποίησης του συλλόγου και αποτελεί τροχοπέδη για τον εκδημοκρατισμό του. Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ΔΕΝ «υπάρχει λόγος» (από την προεκλογική διαφήμιση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ).
Κάπου εδώ δεν θα έπρεπε να παραλείψουμε την κριτική μας στις άλλες αριστερές πολιτικές δυνάμεις. Προσοχή! Θέλουμε να ‘μαστε ξεκάθαροι. Πρόκειται για κριτική και όχι ένα κοινότυπο ξεκατίνιασμα. Δεν έχουμε στόχο σε καμία περίπτωση να στηθούν δίπολα με τις δυνάμεις που θα αναφερθούν και θα είμαστε πάντα ανοιχτοί προς συζήτηση με οποιονδήποτε έχει ως στόχο την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος και της δεσπόζουσας ιδεολογίας (του καπιταλισμού), προς το όφελος της εργατικής τάξης.
Η ΠΚΣ-ΜΑΣ-ΚΝΕ, υιοθετώντας πλήρως τη γραμμή του πολιτικού της φορέα (ΚΚΕ), δρα με λογική απομονωτισμού. Στο πλαίσιο αυτό, στήνει τις «επιτροπές αγώνα» αντιπαραθετικά στις συλλογικές διαδικασίες του Φοιτητικού Συλλόγου και απαξιώνει κάθε κινηματική προοπτική στην οποία δεν μπορεί να ηγεμονεύσει.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν εκείνες οι Γενικές Συνελεύσεις του Φοιτητικού Συλλόγου, στις οποίες η ΠΚΣ επειδή αδυνατεί να συσπειρώσει τον κόσμο της φεύγει αφότου τοποθετηθεί. Επιπλέον, η στάση της στον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων και η πρόταση της να ανοίξουν οι σχολές και να σταματήσουν οι διοικητικοί την απεργία τους δείχνει ξεκάθαρα ότι όταν δεν μπορεί να καπηλευτεί έναν αγώνα τον εγκαταλείπει. Τέλος, είναι ανεξήγητη η στάση της κάθε χρόνο λίγο πριν τις φοιτητικές εκλογές. Αφηνιάζει με όλες τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις, στήνει δίπολα και
καταγγέλλει την Αριστερή Ενότητα ξεχνώντας ότι απέναντί της βρίσκεται η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ και όχι η Αριστερά μέσα στα Πανεπιστήμια.
Τα ΕΑΑΚ από την πλευρά τους αν και συνέχεια υποστηρίζουν το «Όλη η εξουσία στις Γ.Σ.» την ίδια στιγμή πασχίζουν να βγάζουν αποφάσεις ακόμα και αν δεν πληρείται η απαρτία. Το θέμα δεν είναι γραφειοκρατικό αλλά βαθιά πολιτικό καθώς μια συνέλευση χωρίς απαρτία είναι μια προσπάθεια συνέλευσης που δεν έχει καταφέρει να εμπλέξει τον κόσμο της. Ακόμη τα ΕΑΑΚ φαίνονται διστακτικά σε κάθε προσπάθεια να στηθεί πρωτοβουλία του Φ.Σ. Σε μια σχολή σαν την ΑΣΟΕΕ όμως, που η πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων (Γ.Σ) με απαρτία είναι σπάνια ο Σύλλογος μπορεί να αναζωογονηθεί μέσα από πρωτοβουλίες και δράσεις του Φοιτητικού Συλλόγου (π.χ. αντιφασιστική
πορεία, φεστιβάλ) και αυτό να λειτουργήσει αλυσιδωτά και για τον υπόλοιπο Σύλλογο. Την ίδια στιγμή, αποφασίζουν πορείες μέσω Δ.Σ χωρίς καν να το ανακοινώσουν σε Γ.Σ και καλούν σε πορείες Φοιτητικών Συλλόγων Αθήνας, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για πορείες των ΕΑΑΚ Αθήνας.
Που καταλήγουμε λοιπόν;
Κόντρα στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, για ένα κόσμο χωρίς μνημόνια και χωρίς εκμετάλλευση. Για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας και την κοινωνία των ονείρων μας. Συμμετέχουμε ενεργά, ενάντια στην αδιαφορία. Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Στις 7 Μάη ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ, ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ Α.Ρ.ΕΝ.Α.
