Ακολουθώντας το χριστουγεννιάτικο πνεύμα των ημερών ο καλός μας δήμαρχος κ.Καμμίνης, θέλοντας να ομορφύνει την πόλη και τη ζωή μας, αφαίρεσε τα παγκάκια στη πλ.Κλαθμώνος ώστε να μη κοιμούνται πλέον εκεί οι άστεγοι. Δε μας ενοχλεί φαίνεται το γεγονός ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας που έχουν χάσει τα σπίτια τους, αλλά μας πειράζει που χαλάνε τη αισθητική της εορταστικής Σταδίου. Για κάποιους λοιπόν είναι θέμα αισθητικής, για άλλους θέμα επιβίωσης.
Κινούμενη στο ίδιο κλίμα η κρατική εξουσία επιτίθεται επανειλημμένα σε μετανάστες μικροπωλητές χρησιμοποιώντας ωμή βία. Στοχοποιώντας το πιο καταπιεσμένο κομμάτι των εργαζομένων, προσπαθούν να στρέψουν την οργή της κοινωνίας προς λάθος κατεύθυνση και όχι στα πραγματικά αίτια για τα λουκέτα και την ανεργία, που είναι η κρίση του καπιταλισμού και οι πολιτικές των κυβερνήσεων που λειτουργούν προς όφελος του κεφαλαίου.
Οι μετανάστες λοιπόν κατατρεγμένοι από τις χώρες τους λόγω ακραίας φτώχειας και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων καταλήγουν , αντί για το καλύτερο αύριο που αναζητούν, να μένουν χωρίς καθόλου δικαιώματα και να αντιμετωπίζουν φασίστες και κρατική καταστολή.
Σ’ αυτό έρχεται να προστεθεί και ο εγκλωβισμός πολλών εξ αυτών λόγω του νομοθετικού πλαισίου της σύμβασης του Δουβλίνο ΙΙ. Έτσι μη βρίσκοντας άλλους τρόπους να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους λόγω της περιθωριοποίησής τους 300 μετανάστες εργάτες επέλεξαν την απεργία πείνας ως ύστατο μέσο αγώνα για τη διεκδίκηση των αυτονόητων. Η νίκη τους ήταν νίκη για όλη την εργατική τάξη και αποτελεί λαμπρό παράδειγμα αγωνιστικότητας για όλους τους καταπιεσμένους. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι μετανάστες τελικά είναι συνοδοιπόροι μας στην καταπίεση και εικόνα από το δικό μας παρελθόν και μέλλον.
Η πόλη ως Mall
Βλέπουμε λοιπόν ότι στη χριστουγεννιάτικη περίοδο, μια περίοδο που έχουν καταφέρει οι κυρίαρχοι να συνδέσουν με τον καταναλωτισμό, προχωρούν σε μια ιδιότυπη επιχείρηση εκκαθάρισης του κέντρου από οτίδηποτε χαλάει τη βιτρίνα της πόλης αδιαφορώντας για τους ανθρώπους που βιώνουν αυτά τα προβλήματα. Αυτό ,όπως βλέπουμε και απο τις κινήσεις της δημοτικής αρχής, αποτέλει μονο την αρχή μιας προσπάθειας δημιουργίας μιας ψεύτικης εικόνας ευημερίας στην πόλη, κρύβοντας τα κοινωνικά προβλήματα κάτω από το χαλί, για χάρη του κέρδους και της κατανάλωσης. Τί έχει αξία για εμάς ως κοινωνία, το να μην έχουμε συνανθρώπους μας να πεινάνε ή να έχουμε μια στολισμένη «όμορφη» πόλη για να κάνουμε τα ψώνια μας;
Τι απάντηση μπορούμε εμείς να δώσουμε απέναντι σε όλα αυτα;
Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν μόνο του απέναντι στη κρίση. Πρέπει να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε όσους βιώνουν την καταπίεση ασχέτως καταγωγής. Να σταθούμε απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό που μας στρέφει τον έναν ενάντια στον άλλον. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να επιζήσουμε ως κοινωνία. Ας ξαναχτίσουμε τις κοινότητες μας με συνελεύσεις στις γειτονιές και δομές αλληλοβοήθειας στη βάση της ταξικής αλληλεγγύης και ας σηκώσουμε ένα δυναμικό κύμα αντίστασης απέναντι στις πολιτικές που υποβαθμίζουν τις ζωές μας και όσους τις υπηρετούν. Έτσι θα μπορέσουμε να βάλουμε τις βάσεις για να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε μια άλλη διέξοδο που θα έχει στο επίκεντρο τις ανάγκες μας και όχι τα κέρδη τους.
Δεν είμαστε προβλήματα έχουμε προβλήματα!
Ακούσαμε τον Υπ.Υγείας κ.Λοβέρδο με περίσσιο θράσος να λέει οτι όλες οι γυναίκες πόρνες φορείς του AIDSπρέπει να απελάθουν για να προστατευθεί ο «έλληνας πελάτης» και η «ελληνική οικογένεια». Μεσαιωνικές λογικές σαν κι αυτές, που βλέπουν καταπιεσμένους ανθρώπους σαν «κακό» εμπόρευμα για τον πελάτη δεν θεωρούμε οτι έχουν θέση στη κοινωνία μας. Και όσο η κρίση βαθαίνει θα ακούμε όλο και πιο ακραίες απόψεις που περιθωριοποιούν κομμάτια της κοινωνίας και οδηγούν στη βαρβαρότητα. Θα το ανεχτούμε;
Αριστερή Ενότητα
από τις σχολές του κέντρου της Αθήνας
Αυτόνομη Ριζοσπαστική ΕΝότητα ΑΣΟΕΕ
ΑΡιστερή ΕΝότητα Ν.Ο.Π.Ε.
ΤΟΜΗ Αριστερών Αρχιτεκτόνων
