Για μια ακόμη φορά γινόμαστε μάρτυρες απρόκλητης αστυνομικής επίθεσης εις βάρος των μικροπωλητών. Συγκεκριμένα, λίγο μετά το μεσημέρι δυο αστυνομικοί της ομάδας ΔΕΛΤΑ ξεκίνησαν να τραμπουκίζουν και να βρίζουν τους μετανάστες . Ωστόσο τα αντανακλαστικά των μεταναστών (αλλά και ορισμένων φοιτητών) ήταν άμεσα ξεκαθαρίζοντας εξ ‘αρχής ότι η αστυνομική κατάχρηση εξουσίας- σε όποια της μορφής – δεν γίνεται δεκτή. Αυτή η αναίτια επίθεση από πλευράς των αστυνομικών έχει να επιδείξει μόνο έναν καμένο κάδο, την αναστάτωση της γενικότερης περιοχής και ένα επιτακτικό ερώτημα που μένει να απαντήσουμε: Πότε επιτέλους η κυβέρνηση θα προχωρήσει στον εκδημοκρατισμό των σωμάτων ασφαλείας, όπως δεσμεύτηκε προεκλογικά; Επί σειρά ετών η αστυνομία έχει λειτουργήσει με καθαρά ακροδεξιές δομές και αυταρχικές πρακτικές, οι οποίες πρέπει επιτέλους να μετασχηματιστούν. Το δόγμα ‘’ τάξη και ασφάλεια’’ δεν έχει καμία θέση στο όραμα για τη δημιουργία μιας ριζοσπαστικής κοινωνίας.
Ο σκοπός αυτού του κειμένου είναι να σκιαγραφήσει τόσο τις πρακτικές της αστυνομίας, όσο και τις επιπτώσεις τους στην πανεπιστημιακή κοινότητα και αν είναι δυνατόν και στην κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά θα ήταν σφάλμα να μην αναφερθούμε στο κλασσικό πρόσχημα περί πάταξης του παραεμπορίου. Το να θεωρεί κανείς ότι υπαίτιος για την ύπαρξη του λαθρεμπορίου στην Ελλάδα είναι ο μικροπωλητής στο πεζοδρόμιο της ΑΣΟΕΕ, είναι αν όχι κακόβουλο, τουλάχιστον αφελές την ώρα που στις αποθήκες της ομόνοιας και στα λιμάνια της COSCO ξεφορτώνονται ασταμάτητα αμέτρητες ποσότητες προϊόντων προς παράνομη διακίνηση χωρίς κανείς να κάνει κάτι γι αυτό. Η λύση στο πρόβλημα δεν είναι να στοχεύουμε τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας αλλά να σημαδέψουμε τη ρίζα του κακού.
Όσο για τη συνηθισμένη φρασεολογία ότι υποστηρίζουμε τους «λαθρομετανάστες», ας ξεκαθαρίσουμε τα βασικά: ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ. Θεωρούμε χυδαιότητα το μότο της εποχής μας, ότι για όλα ευθύνονται οι μετανάστες. Πω ς είναι δυνατόν να ανεχόμαστε να χάνουν άνθρωποι τη ζωή τους στα νερά της Μεσογείου; Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που επιζητά τα στοιχειώδη γι αυτόν και τους αγαπημένους του να θεωρείται κοινωνική απειλή; Έχει μήπως κανείς την ψευδαίσθηση ότι η καριέρα του μικροπωλητή είναι όνειρο ζωής ; Ή το να υφίστασαι τη πιο άγρια μορφή εκμετάλλευσης, χωρίς πολιτικά ή εργασιακά δικαιώματα;
Το αίτημα για την ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία μας αφορά όλους.
Επειδή εμείς δεν τα βάζουμε με τους πιο σκληρά εκμεταλλευομένους . Στεκόμαστε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ στους αγώνες τους!
