Το δεύτερο εξάμηνο του έτους, κοντεύει να μας βρει και σε νέο πανεπιστήμιο! Το επόμενο εγχείρημα που ετοιμάζει η κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” μετά τις αλλαγές τα εργασιακά είναι να ‘’ βοηθήσει’’ την υποβαθμισμένη παιδεία –για την οποία τόσο συχνά γίνεται λόγος– με απώτερο σκοπό να την αποτελειώσει. Το σχέδιο Αθηνά που προσπαθεί να περάσει αυτό το καιρό πλήττει το σύνολο των σχολών και αποτελεί το μέσο για την επίτευξη του παραπάνω σκοπού.
“Αδαμάντιος Κοράης”
Συγκεκριμένα για την ΑΣΟΕΕ, προβλέπει τη συγχώνευση με άλλα 5 πανεπιστήμια το ΠαΠει, την Πάντειο, το Γεωπονικό(!;) και το Χαρακόπειο, δημιουργώντας έτσι ένα ομοσπονδιακό πανεπιστήμιο κάτω από την ομπρέλα του ονόματος “Αδαμάντιος Κοραής”. Η ένωση θα πραγματοποιηθεί αρχικά σε διοικητικό επίπεδο, που σημαίνει ότι τα ιδρύματα αυτά θα διοικούνται το καθ’ ένα από ένα κεντρικό ομοσπονδιακό Συμβούλιο Διοίκησης με μέλη των ΣΔ του κάθε πανεπιστημίου, και σε πρώτη φάση θα διατηρούν την οργανωτική τους αυτονομία. Το γεγονός αυτό αν και σε πρώτη ανάγνωση δε φαίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό και επιζήμιο για τη δική μας σχολή συγκριτικά βέβαια με το τι συμβαίνει στις υπόλοιπες, ουσιαστικά οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη απομάκρυνση του κέντρου λήψης αποφάσεων επί των θεμάτων που αφορούν κάθε σχολή από εμάς. Αυτή η κεντρικοποίηση των δομών μαζί με τη μείωση της δημοκρατίας που επέβαλε ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου δείχνει το μοντέλο διοίκησης του πανεπιστημίου των κυρίαρχων και λειτουργεί ως εργαλείο για ακόμα περισσότερες περικοπές καθώς αντί για πέντε προϋπολογισμούς θα συντάσσεται ένας ενιαίος, πράγμα το οποίο δίνει τη δυνατότητα για δραματική μείωση της χρηματοδότησης και των αποθεματικών της κάθε σχολής, κατάργηση της ήδη υποβαθμισμένης έρευνας, μείωση των θέσεων στις εστίες – κάτι το οποίο ήδη έχει αντιμετωπίσει η ΑΣΟΕΕ με το πρόσφατο κλείσιμο των εστιών της Δροσοπούλου – καθώς και λιγότερο καλές υποδομές, υποβαθμίζοντας με αυτό τον τρόπο και το πτυχίο.
κοπτοραπτική κρετίνων
Πολύ πιο επιζήμιες επιπτώσεις θα επιφέρει το σχέδιο Αθηνά σε άλλες σχολές ανά την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, 150 τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ πανελλαδικά καταργούνται ενώ άλλα συγχωνεύονται, υποχρεώνοντας φοιτητές και εργαζόμενους ή να αλλάξουν πόλη ή να σταματήσουν τις σπουδές και την εργασία τους επειδή δε μπορούν να ανταποκριθούν στο πρόσθετο κόστος. Δεν μπορούσαν να σεβαστούν ούτε το ελάχιστο, να μην ισχύσουν οι αλλαγές για τους υπάρχοντες φοιτητές. Παράλληλα, ενώνονται τμήματα με άσχετα μεταξύ τους επιστημονικά αντικείμενα όπως συμβαίνει σε πολλά ΤΕΙ (π.χ. πενταετή μηχανολογικά τμήματα με διοικητικά τετραετή τμήματα !) αλλά και στη Φιλοσοφική Αθήνας. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο εξοργιστική αν σκεφτούμε ότι οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις ούτε κατά διάνοια δεν πραγματοποιούνται με ακαδημαϊκά κριτήρια αλλά εξυπηρετούν καθαρά πελατειακούς σκοπούς όπως συμβαίνει στο ΤΕΙ Χαλκίδας αλλά και με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης που πολλά του τμήματα μεταφέρονται στις Σέρρες, εκλογική περιφέρεια των Καραμανλικών που επιθυμούν να λανσάρουν νέο μέλος της οικογένειας στις εκλογές. Το να μιλάει ο Αρβανιτόπουλος για εξορθολογισμό κάνει όποιον έχει απλά διαβάσει το μπακαλόχαρτο του σχεδίου Αθηνά να τραντάζεται από τα γέλια…
περικοπές εδώ, περικοπές εκεί, περικοπές παντού…
Το σχέδιο “Αθηνά” αποτελεί ένα ακόμα βήμα διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε συνέχεια με το κούρεμα των αποθεματικών των Πανεπιστημίων που έγινε πέρυσι στα πλαίσια του PSI, στο ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας των ιδρυμάτων, στην υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων από το κράτος, στο Νόμο πλαίσιο που ανοίγει νέους δρόμους στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Αποτελεί την έκφανση της πολιτικής των μνημονίων στο χώρο της παιδείας, και εντάσσεται στα πλαίσια μιας συνολικής πολιτικής, από μεριάς κυβέρνησης και Τρόικα, κατάργησης του κοινωνικού κράτους και ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών αγαθών που έχουν απομείνει.
Το γεγονός ότι το σχέδιο Αθηνά προκύπτει χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή της ίδιας της Πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά είναι εκπονημένο από ιδιωτική εταιρεία και με κυρίαρχη λογική την εξοικονόμηση χρημάτων και τις ενώσεις προϋπολογισμών, κάνει ξεκάθαρο ότι ο πραγματικός του στόχος ουδεμία σχέση έχει με την εξυγίανση των ιδρυμάτων, άλλα είναι συνυφασμένος με μια σειρά νόμων των τελευταίων ετών (Διαμαντοπούλου κλπ) που οδηγούν στην ολοκληρωτική υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Εκτός από τις εσωτερικές αντιφάσεις, διαφαίνεται ο πολιτικός πυρήνας του σχεδίου που είναι η ίδια η αντίληψη των κυρίαρχων για το ρόλο της τριτοβάθμιας, η οποία αντιμετωπίζει τη γνώση ως δεξιότητα, τα πανεπιστήμια ως κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης που παράγουν και εκπαιδεύουν υπερεξειδικευμένους, φθηνούς, ευέλικτους και χωρίς δικαιώματα μελλοντικούς εργαζόμενους, και που ερευνούν με σκεπτικό την άντληση κέδρους, ενώ παράλληλα θεωρεί και τα ίδια ως πεδίο αγοράς. Σε αυτό το πλαίσιο, υποτιμώνται και οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες.
για ένα δημόσιο & δωρεάν πανεπιστήμιο
Απέναντι στη λογική που θέλει τη παιδεία εμπόρευμα αντιτάσσουμε την παιδεία ως δημόσιο αγαθό. Διεκδικούμε ένα πανεπιστήμιο που θα εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες, τις δικές μας ανάγκες και θα γεννάει τις ιδέες του αύριο. Όχι ένα πανεπιστήμιο στείρο κέντρο κατάρτισης που το μόνο που θα γεννάει είναι πειθήνιους εργαζόμενους ή αμοραλιστές wannabe καριερίστες. Μια εκπαίδευση με ενιαίο πτυχίο, με πλατεία επιστημονική μόρφωση και έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας. Και φυσικά οποιασδήποτε αλλαγές σε τμήματα και σχολές θα πρέπει να είναι απόφαση πρώτα απ’ όλα των ίδιων των φοιτητών και εργαζόμενων σ’αυτές.
Ο αγώνας ενάντια στο σχέδιο “Αθηνά” δεν πρέπει να είναι μεμονωμένης υπεράσπισης ενός τμήματος ή μιας σχολής μιας και η επίθεση αυτή στη παιδεία είναι συνολική. Είναι μια περίπτωση στην οποία ή θα μοιραστούμε κοινούς αγώνες, ή θα μοιραστούμε κοινές ήττες. Να μην κυριαρχήσει η λογική “κλείστε το διπλανό”. Ούτε πρέπει να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στη “καλή” θέληση των Πρυτάνεων για ένα πιο ολοκληρωμένο σχέδιο. Δεν γίνεται να υπάρξει ένα καλύτερο σχέδιο “Αθηνά”, με τους όρους και τα κριτήρια που θα θέσει ο κάθε πρύτανης ή η κάθε διοικητική αρχή, εφόσον αν προχωρήσει, θα αποτελεί στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης με σκοπό να εξυπηρετήσει όλα τα παραπάνω. Δε θα σταματήσει εδώ, αλλά θα συνεχιστεί μέχρι η τριτοβάθμια εκπαίδευση που σχεδιάζουν να κάνει ακόμα και το σημερινό σκηνικό σήψης να φαντάζει καλό. Σε αυτόν τον αγώνα δεν πρέπει να είμαστε μόνοι μας αλλά είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα μέτωπο ενάντια στην απειλή αυτή που αντιμετωπίζει σήμερα η εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι αναγκαίο να βρεθούμε μαζί με τους εργαζόμενους που απολύονται, με τους καθηγητές που υπερασπίζονται το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο, με όλα τα πληττόμενα στρώματα της κοινωνίας, και να ανάγουμε το ζήτημα , εκεί που εκ των πραγμάτων οδηγούν όλα σε μνημονιακούς καιρούς, στην κεντρική πολιτική μάχη. Ας γίνει η παιδεία η πρώτη μάχη στην οποία θα ηττηθεί η κυβέρνηση.
|
|
