ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ
Όλο το προηγούμενο διάστημα η πανεπιστημιακή κοινότητα ασχολήθηκε έντονα με το θέμα των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Το Υπουργείο Παιδείας, υπό την ηγεσία του Ευρ. Στυλιανίδη, κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εξισώσει τα πτυχία των αποφοίτων των Κ.Ε.Σ. με αυτά του δημοσίου παναπιστημίου. Σαν να μην έφτανε αυτό το Υπουργείο Παιδείας προέβη αιφνιδιαστικά και προκλητικά στην αδειοδότηση 33 κολεγίων με διαδικασίες εξπρές, στις παραμονές ουσιαστικά των εκλογών! Παρά το γεγονός ότι προ 10ημέρου είχε κατατεθεί από τους καθηγητές πανεπιστημίου αίτηση ακυρώσεως της πρώτης φάσης της αδειοδότησης, η κυβέρνηση στις 30 Οκτωβρίου έδωσε την άδεια νομιμοποιήσης των κολλεγίων.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΦΑΣΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΣ;
Τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών είναι ουσιαστικά κακές απομιμήσεις ξένων κολεγίων με τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές αλλά κυρίως σε ποιότητα προσφερόμενης γνώσης. Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα παραπάνω από έμποροι γνώσεων και δεξιοτήτων. Έμποροι ελπίδας για αυτούς που δεν κατάφερνουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο των Πανελλαδικών. Στην πράξη τα Κ.Ε.Σ. παρέχουν, με το αζημίωτο, πτυχία πολύ περιορισμένου γνωστικού αντικειμένου, παράγοντας αντίστοιχα υπερεξειδικευμένους εργαζομένους έκθετους στις διαθέσεις της αγοράς εργασίας.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι μια τυχόν εξίσωση των Κ.Ε.Σ. με τα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα σημαίνει μια εξίσωση προς τα κάτω, τόσο σε ότι αφορά την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης, αλλά κυρίως σε ότι αφορά τα μελλοντικά μας εργασιακά δικαιώματα.
Να ξεκαθαριστεί τέλος ότι κανένας δεν αναγκάζει την κυβέρνηση να αφήνει τα ΚΕΣ να λειτουργούν. Μπορεί να τους στερήσει τις άδειες λειτουργίας και αυτό δεν αντιβαίνει σε κανένα δίκαιο. Όλο αυτό το διάστημα η απερχόμενη κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν μπορεί να παέι κόντρα στις επιταγές της Ευρωπαικής Ένωσης. Αυτό που δεν μας έλεγε όμως είναι ότι το Κοινοτικό δίκαιο μπορεί να υπερισχύει των ελληνικών νόμων, όχι όμως και του Συντάγματος. Για αυτό και προσπάθησε τόσο σε κεντρικό επίπεδο, όσο και με τους εκφραστές της μέσα στη σχολή (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) να περάσει την συνταγματική αναθεώρηση του Αρ 16, που όμως έπεσε πάνω στη σύσσωμη και μαχητική αντίσταση των φοιτητών.
Η κυβέρνηση μπορεί να άλλαξε, όμως με την εκπεφρασμένη θέση του Γ. Παπανδρέου υπέρ της ίδρυσης Ιδιωτικών πανεπιστημίων λίγα μπορεί να περιμένει κανείς. Αντίστοιχα, οι πολιτικοί εκφραστές της νέας κυβέρνησης στο πανεπιστήμιο (ΠΑΣΠ) κατά την περίοδο που εντεινόταν ο αγώνας των φοιτητών, στις περισσότερες σχολές έκαναν κοινά πλαίσια με τη ΔΑΠ προσπαθώντας να μπλοκάρουν τις κινηματικές διαδικασίες ενώ σε κάποιες άλλες υπό την πίεση του φοιτητικού κινήματος προσχωρούσαν σε κοινά πλαίσια προσπαθώντας να δείξουν ότι αποτελούν κινηματική δύναμη. Ξεχνώντας, βέβαια, ότι ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αυτή που έδωσε άδεια λειτουργίας στα ΚΕΣ αλλά και αυτή που θέσπισε το εκπαιδευτικό σύστημα που άφηνε χιλιάδες νέους εκτός ΑΕΙ ή ΤΕΙ.
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Όπως αποδείχθηκε ξεκάθαρα από τους νικηφόρους αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος, όταν αποφασίζουμε για αυτά που μας αφορούν και με τρόπο συλλογικό και οργανωμένο παλεύουμε για αυτά, έχουμε τη δύναμη να κερδίζουμε και να ανατρέπουμε τα κυβερνητικά σενάρια. Με όπλο μας τους αγώνες μας, τις συμμετοχικές διαδικασίες και την ενεργοποίηση καταφέραμε να αποτρέψουμε την αναθεώρηση του Αρ 16 και την εφαρμογή του του νόμου – πλαίσιο. Μ' αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μην επιτρέψουμε την υποβάθμιση των πτυχίων μας.
Έτσι διεκδικούμε:
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα Κ.Ε.Σ. και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με μάστερ για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης. Όχι στη μονομερή αναγνώριση των πτυχίων των πενταετών κύκλων σπουδών ως master
