ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΦΤΑΙΝΕ…
Το ημερολόγιο της σχολής ...
Χτες, λίγες ημέρες μετά την εισβολή των ΜΑΤ την περασμένη Τρίτη, βρεθήκαμε για άλλη μια φορά μπροστά σε ένα θέαμα που κοντεύει να καταντήσει κανονικότητα για τους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ: διμοιρίες ΜΑΤ έξω από τον προαύλιο χώρο έριξαν κρότου λάμψης και δακρυγόνο μέσα στην σχολή, δημιουργώντας ασφυκτική ατμόσφαιρα σε όσους φοιτητές παρακολουθούσαν το συμβάν. Την περασμένη Τρίτη βρεθήκαμε μπροστά σε μια κλιμάκωση της καταστολής, καθώς πλήθος ανδρών ΜΑΤ εισέβαλαν αυτήν την φορά στον προαύλιο χώρο της σχολής. Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία συνεργείου του ALPHA. Το σόου, παρουσία του υφυπουργού ανάπτυξης Νότη Μηταράκη, περιελάμβανε αρχικά τον αποκλεισμό των γύρω δρόμων. Έπειτα, τα ΜΑΤ κυνήγησαν τους μικροπωλητές, συλλαμβάνοντας έναν και έκλεψαν τα εμπορεύματά τους. Στη συνέχεια, η αστυνομία ζήτησε την εκκένωση του κτιρίου από τους φοιτητές, που εμπόδιζαν τη διεκπεραίωση της επιχείρησης, με την αναμενόμενα αδιάφορη στάση της πρυτανείας. Παρόμοια συμβάντα συμβαίνουν σχεδόν εβδομαδιαία τα τελευταία δυο χρόνια, με αποκορύφωμα την εισβολή τον Ιανουάριο του 2012 και την εξονυχιστική έρευνα στα στέκια πολιτικών συλλογικοτήτων.
Τι κρύβεται όμως πίσω από όλο αυτό το πολιτικάντικο σόου;
Με πρόσχημα τη νομιμότητα κυβέρνηση – κρατικοί μηχανισμοί – φασίστες δείχνουν το πιο σκληρό τους πρόσωπο στα πιο αδύναμα κομμάτια της κοινωνίας , στους εργαζόμενους, στους μετανάστες, στους νέους. Βασιζόμενοι στην άθλια και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, προσπαθούν με λύσσα να εξισώσουν τον φασισμό και τη μισαλλοδοξία με τον αγώνα για τη δημοκρατία, ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Αντιμετωπίζουν με εχθρότητα κάθε ζωντανό κοινωνικό κύτταρο που αντιστέκεται και σκέφτεται διαφορετικά. Ο τελικός στόχος όλου αυτού του τρομο-σόου είναι απλός, να συνηθίσουμε στο παράλογο και στον φόβο, να θεωρούμε (φυσιο)λογική την συνεχή παρουσία ΜΑΤ . Το σύστημα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, το οποίο νιώθουμε όλοι στο πετσί μας, επιβάλλει ακριβώς αυτή τη συνήθεια, το φόβο στη διαφορετικότητα και στην αλληλεγγύη και την αδιαφορία για ότι συμβαίνει γύρω μας (φτώχια, κοινωνική εξαθλίωση, μεταναστευτικό κτλ).
Η κυβέρνηση μας λέει ότι φταίνε οι μετανάστες για να στρέψει σε αυτούς την προσοχή μας. Δεν θέλει να ασχολούμαστε με το Μνημόνιο που μας οδηγεί στην φτώχεια και την ανεργία και στον εκφυλισμό της παιδείας. Θέλει να εμφανίσει τον Μηταράκη σαν διώκτη του παραεμπορίου, ενώ όλοι ξέρουμε ότι η αιτία του βρίσκεται στα παράνομα κυκλώματα στα οποία εμπλέκεται και η αστυνομία. Επιδιώκει να μας τρομοκρατήσει δείχνοντας μας ότι το άσυλο ως χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών έχει περάσει στο παρελθόν και ότι οι αστυνομικές δυνάμεις και η καταστολή είναι έξω, στο προαύλιο, ώστε να μην τολμούμε να αντιδράσουμε. Μας θέλει πειθαρχημένους και άβουλους φοιτητές, οι οποίοι στη συνέχεια θα γίνουν πειθαρχημένοι εργαζόμενοι που δε θα απεργούν όταν αδικούνται.
Ας μην τους κάνουμε την χάρη να φοβηθούμε..
Είναι σαφές πως η στοχοποίηση των μεταναστών από την κυβέρνηση στοχεύει και στο να μας αποπροσανατολίσει από ένα πραγματικό πρόβλημα που βιώνουμε ως φοιτητές: την συρρίκνωση του δημόσιου πανεπιστήμιου. Η γενική πολιτική ατζέντα, πέρα από τον εκφασισμό της κοινωνίας, επιβάλλει μειώσεις προσωπικού, περικοπές κονδυλίων για προσωπικό και ερευνητικό έργο, και με πρόσφατο νόμο την εξίσωση των πτυχίων μας με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων. Μέσα σε όλα αυτά, το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το απαράδεκτο καθεστώς διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων, που στην ΑΣΟΕΕ μεταφράζεται στη διαθεσιμότητα 35 υπαλλήλων από τους συνολικά 189. Το υπουργείο εφαρμόζοντας πιστά τις επιταγές της Τρόικα, έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με τα συμφέροντά μας, καθώς τα μέτρα αυτά υποβαθμίζουν τη λειτουργία του πανεπιστημίου στον πυρήνα του. Οι 189 διοικητικοί υπάλληλοι αντιστοιχούν σε 16.000 περίπου προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές και είναι ήδη ανεπαρκείς σε αριθμό, μιας και σε αντίστοιχα πανεπιστήμια του εξωτερικού οι διοικητικοί είναι πολύ περισσότεροι για όμοιο ή και μικρότερο αριθμό φοιτητών. Η κυβέρνηση κάνει αυτό που ξέρει καλά, δηλ. να απολύει εργαζομένους, ενώ θα έπρεπε να στηρίξει με κάθε της δύναμη τη δημόσια παιδεία. Αντίστοιχες περιπτώσεις αποτελούν οι εστίες στη Δροσοπούλου και η δραστική περικοπή των φοιτητικών μας συγγραμμάτων, θέματα για τα οποία η Πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ γελοιωδώς δεν έχει εκφράσει ποτέ ξεκάθαρη θέση.
Ποια είναι όμως η δική μας απάντηση σε όλα αυτά που βιώνουμε και στις επιθέσεις που δεχόμαστε;
Ο μόνος τρόπος να προστατεύσουμε τον κοινωνικό μας χώρο και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας είναι η συλλογική αντίσταση απέναντι στον ατομικισμό, στην απάθεια και στην λογική της ανάθεσης. Αυτό μεταφράζεται σε συλλογικό και αποφασιστικό αγώνα μέσω γενικών συνελεύσεων, στις οποίες όλοι μας θα έχουμε λόγο και χώρο, χωρίς πεφωτισμένες διάνοιες που κρύβουν λύσεις στο τσεπάκι και χωρίς φοιτητές-χειροκροτητές. Για να συμβεί αυτό βεβαίως, είναι απαραίτητη η ενεργοποίηση του φοιτητικού μας συλλόγου που εδώ και πολλά χρόνια έχει αδρανήσει με τις ευλογίες ΠΑΣΠ-ΔΑΠ. Τα αντανακλαστικά υπάρχουν. Δεν είναι τυχαίο ούτε αμελητέο το ότι την περασμένη Τρίτη πάνω από 300 φοιτητές βγήκαν στον προαύλιο χώρο της ΑΣΟΕΕ για να υπερασπίσουν τους μετανάστες και τη σχολή τους από την αστυνομική αυθαιρεσία, αγνοώντας την προπαγάνδα και το φόβο. Το έργο όμως δεν τελειώνει με μία πράξη, χρειάζεται κλιμάκωση και συλλογικοποίηση του αγώνα μας, με ποικιλόμορφες και εξωστρεφείς δράσεις. Χρειάζεται τελικά, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ!
Απαιτούμε :
· Την άμεση απομάκρυνση όλων των αστυνομικών δυνάμεων γύρω από το χώρο-άσυλο της ΑΣΟΕΕ
· Καμία απόλυση – διαθεσιμότητα διοικητικού υπαλλήλου
· Άμεση απελευθέρωση του συλληφθέντα μετανάστη μικροπωλητή
· Την ανάληψη πραγματικών ευθυνών από μέρους της Πρυτανείας
